Hoe een naam plots een tijdperk oproept…
ZORROPAK Het verlangen naar het Zorropak uit de Nopri
neemt proporties aan. Wat zou hij daarmee? vraagt de moeder.
We zijn toch tegen wapens, blaast de vader. Zo heeft het in een winkel nog niet vaak gemokt. Sandaaltjes worden in de tegelvloer geplant.
Ze weten van geen wijken. Zorro of totale oorlog. Een hand omklemt
het lemmer van de plasticsabel. Het besluit om nooit meer los te laten is genomen.
Alle winkelkarretjes houden plots de adem in. Een maatpak barst van ingehouden woede. Een bloemetjesjurk verwelkt ter plekke. Een korte broek vol stampende beentjes. Dan haalt een hand een overdreven snelheid. Vormt een perfecte paarse afdruk in het vlees. Even lijkt het of ze vacuüm getrokken is. Volgt de ijselijkste kreet. De sabel breekt.
Het masker valt. De mantel zweeft en landt op dozen Dixan. De vlekkenkampioen.
sara
maart 1, 2012schoon! meer van zorro wil ik lezen.