© Jörg Pyl
Een Valentijnsgedicht?
But, soft! what light through yonder window breaks?
It is the east, and Juliet is the sun.
W. Shakespeare, Romeo & Juliet, Act 2, Scene 2
Onder een balkon? Waarom niet.
Hier in de buurt barst het van de balkons. Grote, kleine, ronde, spitse, vrolijke, trieste, romantische, prozaïsche… Stel dat in de nacht van 14 februari onder elk van die balkons een Romeo zijn liefdeslied fluistert, prevelt, schreeuwt of zingt naar zijn Juliet. Dat zou pas een Valentijnsgeschenk zijn.
Wie geen inspiratie heeft, kan deze tekst even proberen…
BALKON
Dit is mijn zon die bloeit bij nachte.
Dit is geen weten maar verwachten.
Dit is geen uur dat overgaat.
Dit is het vuur dat overslaat.
Dit zijn de fakkels van het hart.
Dit is het smachten dat verwart.
Dit is de lusthof voor de lippen.
Dit zijn je hemelsterrenstippen.
Dit is je reinste nachtegaal.
Dit is gehard als roestvrij staal.
Dit proeft zo zoet als pastinaak.
Dit is geen uitgemaakte zaak.
zeg het, zeg het, zegt de lijster
of je wordt een oude vrijster
Dit is de dodelijke tik.
Dit is de waarheid van het ogenblik.
Dit is wat altijd had ontbroken.
Dit is haar onvervalste token.
Dit zijn de monden die verzanden.
Dit zijn de schepen die verbranden.
Dit is de kamer binnendringen.
Dit is het lied volkomen zingen.
Dit zijn de broden in de manden.
Dit zijn je witste palmboomstranden.
Dit is het einde van de schroom.
Dit is de kracht van wisselstroom.
Reageer