“Dans les yeux de ma mère / Il y a toujours une lumière” (Arno)
Aan mijn moeder en alle (oudere) moeders thuis of in een rusthuis, die nu geen bezoek mogen ontvangen, omdat we hen dan ziek zouden kunnen maken: hou vol en blijf nog even, een dag nog minstens, een etmaal of een jaar of tien… Al ben je nu misschien alleen, je bent niet eenzaam, want wij zijn er nog en wij vergeten jullie niet.
GA NIET WEG
Blijf nog even, moeder, een dag nog minstens,