Nieuws

Zwerfsteen van Jan Geerts
Een steen in een rivier/ een hermetische luchtbel/ in een hand van water

Op 12 oktober 2012 werd Zwerfsteen van
Jan Geerts voorgesteld in de Zwarte Panter
in Antwerpen. Ik mocht de bundel inleiden.
Uit mijn toespraak kunt u afleiden dat ik enthousiast was. Jan Geerts (Hoogstraten, 1972) is een heel interessant dichter die tot nog toe
te weinig bekend is. Ik hoop dat daar snel verandering in komt. De Vlaamse Kouwenaar verdient dat.

Een klassiek experiment…

Bèze in het vroege voorjaar. © foto M. Hardy

Karel van de Woestijne schreef af en toe klassieke sonnetten met vast rijmschema en  metrum (jambische hexameter ofte alexandrijn). Denk maar aan zijn beroemde gedicht ‘Wijding aan mijn vader’. Dat begint zo:

O Gij, die komm’rend sterven moest, en Váder waart,
en míj liet leven, en me teeder léerde leven
met uw zacht spreken, en uw streelend hande-beven,
en toen ge stierft, wat late zon op uwen baard;

Het is een strak gecomponeerd geheel.

Gesmokkelde woorden: wervelend Poëziefestival in Hoboken
Zondag 9 september om 15u in Park Gravenhof, Louisalei 7, 2660 Hoboken

Elk jaar organiseert de onvolprezen speelgoedman-dichter-activist & organisator Frank De Vos het poëziefestival ‘Rond de kiosk’ in Hoboken.

Dit jaar wist hij onder meer Bart Stouten, Annmarie Sauer, Peter Holvoet-Hanssen, Michaël Vandebril en mezelf te strikken. Het wordt een bijzonder gezellig festival met prachtige gedichten en ontroerende muziek op een schitterende lokatie: die oude kiosk in het veel te weinig bekende Park Gravenhof, parel aan de kroon van Hoboken.

Meer info?

© Jörg Pyl   Dit is een metafoor voor mijn stad zoals hij er nu uitziet. Mogen we dromen van een andere stad?                   Van open riool naar tunnelvisioen…

TUNNELVISIOEN

En plots golft mijn stad op
nieuwe frequenties. Kevers
trillen in lucifersdoosjes.
Het park komt langzaam

op toeren. Schopjes en harkjes
zijn druk in de weer met zeven
en emmertjes. Langs stoepen
wordt kindergeluid geparkeerd.

De tram trapt niet meer
op zijn stem. Avondvullende
merels zingen nu zonder
sourdine hun lichtgevend lied.

‘Ringlaan, Berchem’ en zeven andere recente gedichten zijn net verschenen in de Poëziekrant. U vindt er o.a. ook prachtige nieuwe gedichten van Roger de Neef (zijn ‘Een boom groter dan een tuin’ is mijn lievelingsgedicht), ontroerende ‘Brieven aan mijn vader’ van Jabik Veenbaas en een fascinerend fragment uit een nieuw graphic poem van Lies van Gasse, met fonkelende regels als ‘Mensen zijn gemaakt van elkaar’. Snel naar de boekhandel om dat nummer! Zie www.poeziecentrum.be/nieuws/poeziekrant-3-2012

Ringlaan, Berchem

We woonden in een kathedraal
met driehonderd lantarens.
Overgordijnen hadden we niet.

foto: © Jörg Pyl                                                                                                                                                                                    We krijgen vaak de leiders die we verdienen. Daar zitten we dan. Met miljarden schulden, miljoenenbonussen, snelwegen die onze steden wurgen, de slechtste luchtkwaliteit van Europa, sociale afbraak,…  Vaak zijn we achteraf teleurgesteld. Misschien moeten we beter nadenken en meer moeite doen om de juiste mensen te kiezen. Of het nu gaat om de toekomst van onze stad, ons land, Europa of onze wereld. Of doen we zoals de Japanse kerselaars in het radioactieve Japan? Bloeien tot het bittere einde.              

 JAPANSE KERSELAAR

Mensen worden om een woord
bij donker of bij licht verhoord,

Dans mij tot ik zweef en bruis…

Al jarenlang ben ik een grote fan van Leonard Cohen. Geen wonder. Zijn teksten zijn pure

© J. Pyl

magie: ritmisch, welluidend, beeldrijk, verrassend, ontroerend zonder ooit sentimenteel te zijn… Denk maar aan ‘Dance me to the end of love’, ‘Hallelujah’, ‘Take this walz’, ‘Who by fire’, ‘A thousand kisses deep’. Cohen beheerst de knepen van het dichtersvak en weet de teksten bovendien op zijn eigen, onnavolgbare manier te brengen. Grote klasse.

Een song van Cohen in het Nederlands vertalen is aartsmoeilijk.